Nire nazioak 3 eskualde lehendakari, 2 estatu presidente eta, hiru lurralde horietako bitan, errege bat omen du.

Nire gizatasunaren herenetako bat ere ez da errege horren menpeko. Zu, jaiotza une bertatik, mendeko sentitzen hasten zara, subditu leial. Eta horrela bizi zara ordudanik. Kalean, aire zabalean, mendekoa zara.

Ez da nere kasua. Giltzapetuta, kateatuta, ahoa metalezko grapekin itxita, nire herenetako bi ere ez lirateke mendeko izango. Nire euskal gogoak bidea jarraituko lukeelako, ez-mendeko, osokoa eta askea.

Hormaren kontra, nire gorputza balaz josia, adimena hilko zitzaidan. Baina gure gogo nazionalaren isla zehatz bat bakarrik hilko litzateke. Herri gogo hori ez-mendekoa eta askea baita, betirako.

Ni bezalako beste euskaldunengan forma hartzen jarraituko luke, eta datozenengan berriro jaioko litzateke. Nire gogoa Euskal Sena delako.